Wykład 17
 |
|
| ULRICH BECK Modernizacja refleksyjna. Szkic pewnego argumentu 5 grudnia 2013 |
Beck twierdzi, że w ramach nowoczesności nastąpiło pęknięcie. Dzisiejsze czasy niemiecki socjolog nazywa nowoczesnością refleksywną, w której jesteśmy permanentnie konfrontowani ze skutkami unowocześnienia, w tym zwłaszcza ze zjawiskiem ryzyka. Żyjemy w społeczeństwie ryzyka, w którym nieprzewidywalność konsekwencji modernizacyjnych staje się największym wyzwaniem. Beck skupia się na trzech rodzajach dynamiki modernizacji: społeczeństwie, indywidualizacji i kosmopolityzacji, ukazując jak zacierają się różnice pomiędzy państwami oraz jak istotnego znaczenia nabiera indywidualizacja jednostki we współczesnej kulturze..
Ulrich Beck (1944–2015) był profesorem socjologii na Uniwersytecie Ludwika Maksymiliana w Monachium oraz London School of Economics. Uzyskał tytuł doktora honoris causa wielu prestiżowych uniwersytetów europejskich. Redaktor magazynu nauk społecznych „Soziale Welt”. W swoich badaniach Beck skupiał się na teorii modernizacji, socjologii ryzyka, transformacji pracy oraz nierównościach społecznych. W ostatnich latach Beck podejmował temat socjologicznych i politycznych skutków „modernizacji refleksyjnej” i badał złożoność procesu transformacji społeczeństw zglobalizowanego świata, a także aktywnie uczestniczył w debacie dotyczącej nowej tożsamości Europy. W Polsce ukazały się m.in. Społeczeństwo ryzyka. W drodze do innej nowoczesności (2002), Modernizacja refleksyjna. Polityka, tradycja i estetyka w porządku społecznym nowoczesności (współautorzy: Anthony Giddens, Scott Lash, 2009), Niemiecka Europa (2013) oraz Miłość na odległość. Modele życia w epoce globalnej (współautorka Elizabeth Beck-Gernsheim, 2013). |