04.06.2020
goście
prof. dr hab. Tomasz Besta | Instytut Psychologii, Wydział Nauk Społecznych Uniwersytetu Gdańskiego
mgr Małgorzata Łukianow | Instytut Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk, Warszawa
dr Grzegorz Piotrowski | Europejskie Centrum Solidarności, Instytut Socjologii, Wydział Nauk Społecznych Uniwersytetu Gdańskiego
moderator | prof. dr hab. Cezary Obracht-Prondzyński, Instytut Socjologii, Wydział Nauk Społecznych Uniwersytetu Gdańskiego
W imieniu Klubu Myśli Obywatelskiej im. Tadeusza Mazowieckiego zaprasza prof. dr hab. inż. Janusz Rachoń, autor poniższego wprowadzenia.
CZY MOŻLIWE JEST DOBRE SPOŁECZEŃSTWO BEZ AKTYWNYCH OBYWATELI?
Po festiwalu Solidarności lat 80. ubiegłego wieku w wyborach parlamentarnych przeprowadzonych 4 czerwca 1989 roku wzięło udział nieco ponad 62% Polaków. Już rok później, w pierwszych w pełni demokratycznych wyborach samorządowych, do urn poszło 42,27%. Sukcesu z 4 czerwca nie udało się w wyborach parlamentarnych powtórzyć, frekwencja nie przekracza 55%. Wyjątkowy był rok 2019 – 61,7%. Polska ma pod tym względem jeden z najsłabszych wyników wśród państw UE. Na drugim biegunie jest cała rzesza obywateli zaangażowanych w aktywność na polu organizacji pozarządowych. Jak wynika z raportu „Kondycja organizacji pozarządowych w Polsce 2018”, w naszym kraju działa ok. 143 tys. organizacji, stowarzyszeń i fundacji. Przeciętne stowarzyszenie zrzesza 30 osób, z czego prawdziwie aktywnych jest 10. Wolontariuszki i wolontariuszy angażuje 63% organizacji, przeciętnie 6 osób rocznie. Z rachunków wynika, że ponad 5 mln obywateli samoorganizuje się w jakiejś dobrej sprawie. Czy to dużo w niemal 38-milionowym kraju? Dla porównania – w najbardziej nasyconych organizacjami non-profit krajach skandynawskich na 10 tys. mieszkańców wypada ponad 200 organizacji pozarządowych, w Polsce ok. 30.
Wiele badań socjologicznych, naukowych i publicystycznych dysput poświęcono ograniczonemu udziałowi Polaków w życiu politycznym i społecznym. Zainteresowanie tym tematem wynika z przekonania, że niezbędnym warunkiem pomyślnego funkcjonowania demokratycznego państwa jest wysoki poziom zaangażowania obywatelskiego, a wskaźniki społecznego zaangażowania świadczą o kondycji systemu politycznego i sile jego prawomocności.
Z badań wynika, że w Polsce tylko ok. 3% dorosłych obywateli deklaruje członkostwo lub udział w działaniach partii i/lub stowarzyszeniu o charakterze politycznym. Niechęć do polityki i negatywne wyobrażenia o osobach zaangażowanych w politykę sprawiają, że Polacy stosunkowo nielicznie głosują w wyborach i rzadko korzystają z biernego prawa wyborczego. Z drugiej zaś strony obserwujemy takie zjawiska jak np. Marsz Niepodległości, Marsz Czarnych Parasolek czy demonstracje w sprawie niezależności sądów.
Jaka jest kondycja polskiego społeczeństwa? Kto i w jakiej sprawie zawiązuje działalność pozarządową, a kto nie nadaje jej instytucyjnych ram? Na jakich polach rodzi się potrzeba manifestacji przekonań i kim są ci, którzy wychodzą na ulice? Czy kształcenie świadomych obywateli jest konieczne? Czy sytuacja po pandemii koronawirusa się zmieni i w jaki sposób? O tym będziemy rozmawiali podczas debaty CZY MOŻLIWE JEST DOBRE SPOŁECZEŃSTWO BEZ AKTYWNYCH OBYWATELI?
prof. dr hab. inż. Janusz Rachoń
Klub Myśli Obywatelskiej im. Tadeusza Mazowieckiego
CZY MOŻLIWE JEST DOBRE SPOŁECZEŃSTWO BEZ AKTYWNYCH OBYWATELI?
debata online
04/06/2020, czwartek, godz. 18.00
transmisja | fb.com/ecsgdansk oraz na www.gdansk.pl
debata online
04/06/2020, czwartek, godz. 18.00
transmisja | fb.com/ecsgdansk oraz na www.gdansk.pl
goście
prof. dr hab. Tomasz Besta | Instytut Psychologii, Wydział Nauk Społecznych Uniwersytetu Gdańskiego
mgr Małgorzata Łukianow | Instytut Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk, Warszawa
dr Grzegorz Piotrowski | Europejskie Centrum Solidarności, Instytut Socjologii, Wydział Nauk Społecznych Uniwersytetu Gdańskiego
moderator | prof. dr hab. Cezary Obracht-Prondzyński, Instytut Socjologii, Wydział Nauk Społecznych Uniwersytetu Gdańskiego
W imieniu Klubu Myśli Obywatelskiej im. Tadeusza Mazowieckiego zaprasza prof. dr hab. inż. Janusz Rachoń, autor poniższego wprowadzenia.
CZY MOŻLIWE JEST DOBRE SPOŁECZEŃSTWO BEZ AKTYWNYCH OBYWATELI?
Po festiwalu Solidarności lat 80. ubiegłego wieku w wyborach parlamentarnych przeprowadzonych 4 czerwca 1989 roku wzięło udział nieco ponad 62% Polaków. Już rok później, w pierwszych w pełni demokratycznych wyborach samorządowych, do urn poszło 42,27%. Sukcesu z 4 czerwca nie udało się w wyborach parlamentarnych powtórzyć, frekwencja nie przekracza 55%. Wyjątkowy był rok 2019 – 61,7%. Polska ma pod tym względem jeden z najsłabszych wyników wśród państw UE. Na drugim biegunie jest cała rzesza obywateli zaangażowanych w aktywność na polu organizacji pozarządowych. Jak wynika z raportu „Kondycja organizacji pozarządowych w Polsce 2018”, w naszym kraju działa ok. 143 tys. organizacji, stowarzyszeń i fundacji. Przeciętne stowarzyszenie zrzesza 30 osób, z czego prawdziwie aktywnych jest 10. Wolontariuszki i wolontariuszy angażuje 63% organizacji, przeciętnie 6 osób rocznie. Z rachunków wynika, że ponad 5 mln obywateli samoorganizuje się w jakiejś dobrej sprawie. Czy to dużo w niemal 38-milionowym kraju? Dla porównania – w najbardziej nasyconych organizacjami non-profit krajach skandynawskich na 10 tys. mieszkańców wypada ponad 200 organizacji pozarządowych, w Polsce ok. 30.
Wiele badań socjologicznych, naukowych i publicystycznych dysput poświęcono ograniczonemu udziałowi Polaków w życiu politycznym i społecznym. Zainteresowanie tym tematem wynika z przekonania, że niezbędnym warunkiem pomyślnego funkcjonowania demokratycznego państwa jest wysoki poziom zaangażowania obywatelskiego, a wskaźniki społecznego zaangażowania świadczą o kondycji systemu politycznego i sile jego prawomocności.
Z badań wynika, że w Polsce tylko ok. 3% dorosłych obywateli deklaruje członkostwo lub udział w działaniach partii i/lub stowarzyszeniu o charakterze politycznym. Niechęć do polityki i negatywne wyobrażenia o osobach zaangażowanych w politykę sprawiają, że Polacy stosunkowo nielicznie głosują w wyborach i rzadko korzystają z biernego prawa wyborczego. Z drugiej zaś strony obserwujemy takie zjawiska jak np. Marsz Niepodległości, Marsz Czarnych Parasolek czy demonstracje w sprawie niezależności sądów.
Jaka jest kondycja polskiego społeczeństwa? Kto i w jakiej sprawie zawiązuje działalność pozarządową, a kto nie nadaje jej instytucyjnych ram? Na jakich polach rodzi się potrzeba manifestacji przekonań i kim są ci, którzy wychodzą na ulice? Czy kształcenie świadomych obywateli jest konieczne? Czy sytuacja po pandemii koronawirusa się zmieni i w jaki sposób? O tym będziemy rozmawiali podczas debaty CZY MOŻLIWE JEST DOBRE SPOŁECZEŃSTWO BEZ AKTYWNYCH OBYWATELI?
prof. dr hab. inż. Janusz Rachoń